The Real Flight.: marca 2010

piątek, 12 marca 2010

#no.16

Dotyka mnie to tak nieistotnie. Chwilę boli, potem ból ustępuje miejsca pokorze. Czas, gdy nie robi się niczego źle, a mimo to, za szczerość przychodzi płacić cięższą monetą niż zwykle.

Słowa ślizgają się po mojej jaźni, jak ten grafit w drewienku zwanym ołówkiem, który właśnie kreśli opływowe kształty jednej z owiewek.

Na kartonie trwa walka - białego i ciemnego. Kontrast. Istota życia. Czacha zespaja się z lampą, lusterkami, szybą i manetką.. Takie odrębne, zupełnie z innego świata, a jednak tworzą jedność.

Lubię swoje myśli w tej chwili. Szkicowanie może nie tyle uczy cierpliwości, co pokazuje szkicującego po drugiej stronie lustra. Furiatka skupiona nad paroma bryłami. Z niebytu wyłonić coś zapomnianego... Dotknąć tych paru form i ożywić je. Tak jak, gdy Bóg Michelangela dotknął Adama.

Jeśli istnieje magia to czuję ją w takich chwilach.

czwartek, 11 marca 2010

#no.15

'Negatywne myślenie jest kompletnie bezpodstawne. Nie zmienisz czegoś, czego nie zrobiłeś.' [Keith Code]

W ciągu miesiąca świat zmienił swoje położenie o 180 stopni. Mój świat. W garażu nie stoi kawa, stoi pusty. Na razie. U M. stacjonuje się krwista xjota. I nie ma w sobie krzty wymarzonych owiewek. Parę plastikowych zegarków, czerwony orzech i niepokornie skrzyżowane kolektory.Niby banał, a jak cieszy. Lepszego prezentu na 21. urodziny nie mogłam sobie zrobić. Może nie tyle grzechem byłoby nie skorzystanie z tejże okazji, co aktem tchórzostwa. Ileż można się było decydować na ten krok?

Mieć szaleństwo w krwioobiegu - kwestia pachnąca hazaredem. Wierzę w to, że skoro jak dotąd nie miałam szczęścia w miłości, to przynajmniej w takim rodzaju ryzyka - owa gra się opłaci.

Jakiś wiatr hula mi we włosach, a pomimo tego taki dziwny spokój mam w duszy..

Spełniłam jedno ze swoim marzeń, wypragnione 2 kółka są. Teraz czas na resztę.

piątek, 12 marca 2010

#no.16

czwartek, 11 marca 2010

#no.15

O mnie

Linki

Poprzednie posty

Archiwa